Recent News
Osoby inteligentne społecznie

Istnieje kilka cech, które w szczególny sposób wyróżniają osoby inteligentne społecznie (zob. Riggio, 2014):

Outgoingness, wysoka płynność werbalna, zdolność do łatwego „podchwytywania” rozmów z szeregiem różnych osób, zdolność do adaptacji i elastyczność społeczna. Osoby szczególnie inteligentne społecznie zwykle czują się swobodnie na przyjęciach lub dużych zgromadzeniach i lubią być w centrum uwagi.

Świadomość etykiety społecznej, zwyczajów, norm i ról. Są w stanie łatwo przełączać się między rolami społecznymi, aby spełnić oczekiwania innych, co sprawia im przyjemność i są w stanie zrobić z wdziękiem i przekonaniem.

Doskonała umiejętność słuchania. Nie słuchanie, ale słuchanie, co oznacza zdolność do prawdziwej koncentracji i zwracania uwagi na treść tego, co mówi inna osoba. Nie jest to coś, co robi wiele osób, ponieważ większość z nas ma tendencję do bycia pochłoniętym własnymi myślami, aby móc w pełni zanurzyć się w Weltanschauung (tj. światopogląd) innej osoby. Ta cecha sprawia, że osoba z wysokim SI jest szczególnie ceniona społecznie, ponieważ rozpala poczucie bycia zrozumianym, co jest krokiem w kierunku budowania więzi.

Zdolności obserwacyjne, empatyczne i analityczne. Jest to część związana z emocjami; SI obejmuje nawiązanie kontaktu na poziomie emocjonalnym z daną osobą i bycie wrażliwym na ogólne „wibracje”, jakie ta osoba przekazuje. SI obejmuje również umiejętność wczucia się w to, co druga osoba może myśleć, jak również zdolność do odczytywania jej zachowania.

Samoświadomość i umiejętność prezentacji; osoby o wysokim poziomie SI są świadome, że sposób w jaki się prezentują wpłynie na to, co inni o nich pomyślą. Dlatego też, jeśli chcą wywrzeć na kimś wrażenie, wkładają sporo wysiłku w swój strój, wygląd i maniery.

Jak podkreślają Björkqvist, Österman i Kaukiainen (2000), choć istnieje silna korelacja między empatią a inteligencją społeczną, są to wciąż bardzo różne pojęcia, ponieważ obecność jednego z nich nie zawsze gwarantuje obecność drugiego.

Rzeczywiście, inteligencja społeczna została również powiązana z pośrednimi formami zachowań agresywnych (w przeciwieństwie do bezpośrednich stylów werbalnych i fizycznych).

Jeśli do równania dodamy cechy empatyczne, konflikty mają tendencję do rozwiązywania w bardziej pokojowy i nieagresywny sposób (ibid).

Stąd empatia jest cenną cechą, której brak może prowadzić do toksyczności w relacjach społecznych, jak również do lekceważenia emocji innych ludzi.

Osoba socjopatyczna, jak już wspomnieliśmy, będzie na przykład wykazywała niezwykle rozwinięte umiejętności społeczne, a mimo to ograniczony poziom empatii umożliwi jej dokonywanie czynów, które mogą wyrządzić krzywdę innym, ale nie będzie miała z tego powodu żadnych wyrzutów sumienia ani poczucia winy.

Podobnie jak inteligencja społeczna, socjopatia jest cechą, która jest wyuczona, a nie „wrodzona” od momentu urodzenia (w przeciwieństwie do psychopatii).

Oznacza to, że środowisko odgrywa ogromną rolę w życiu jednostki. Tak więc, im bardziej prawdopodobne jest, że społeczeństwo, w którym dorasta jest egalitarne i ceni empatię, tym mniejsze będą szanse, że rozwinie się u niego dana antyspołeczna cecha osobowości.

Ta obserwacja wymaga dalszego rozwinięcia na temat podstawowej cechy, jaką jest empatia. Czym ona dokładnie jest? Jak wypada w porównaniu z inteligencją emocjonalną?

Empatia a inteligencja emocjonalna

W języku angielskim termin „empathy” jest neologizmem łączącym grecki przedrostek „en” (w, przy) i „pathos” (uczucie), jako tłumaczenie terminu „einfuhlung” (dosłownie „w uczuciu” w języku niemieckim).

Termin ten został stworzony przez niemieckiego psychologa Theodora Lippsa w latach 80. XIX wieku, aby opisać emocjonalne uznanie, jakie odczuwa się w związku z uczuciami innej osoby (Ioannidou & Konstantikaki, 2008).

Data ta zbiegła się z pojawieniem się dziedziny psychologii jako nauki – wcześniej była ona klasyfikowana jako gałąź filozofii – kiedy Wilhelm Wundt założył pierwsze laboratorium w Lipsku (1879), które poświęciło się badaniu zjawisk psychologicznych przez pryzmat logicznego empiryzmu.

Od tego momentu liczne koncepcje psychologiczne były rozwijane, udoskonalane i zmieniane w dążeniu do naukowej precyzji.

News Reporter

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *